Prolog

Moje ciało płonęło, czułam jak pochłania je ciemność. "To nie może być prawda" – powiedziałam sama do siebie. Przed sobą zobaczyłam anioła, miał piękne, białe skrzydła i nienaturalnie jasne oczy, nie wydawał się zadowolony z tego, że mnie widzi. "Uciekaj, teraz!" – usłyszałam w swojej głowie, ale nie zamierzałam tego robić. Musiałam to pokonać, codziennie nawiedzały mnie koszmary, czułam jak coś nieustannie mnie atakuje i nie zamierzał się poddawać. "Liss, to nie jest dobra pora, uciekaj". Byłam przekonana, że mówił do mnie anioł, aczkolwiek nie zamierzałam się mu podporządkować. Zrobiłam krok w jego stronę, jeden mały krok i właśnie wtedy zobaczyłam jak jakiś czarny cień wyjmuje sztylet i wbija go w brzuch anioła.

Poczułam ogromny ból, który wyrwał mnie ze snu, to było straszne, miałam wrażenie, że ktoś rozrywa mnie na strzępy. Złapałam się za brzuch i próbowałam złapać oddech. Nie byłam pewna co się stało, prawdopodobnie znowu miałam koszmar, ale dlaczego tym razem tak się czuję? Skuliłam się i zaczęłam jęczeć z bólu, na moje szczęście byłam sama w domu i nikogo nie obudziłam. "To się znowu dzieje" – powiedziałam sama do siebie. Zmrużyłam oczy i usilnie próbowałam przypomnieć sobie sen. Widziałam chłopaka, który został zaatakowany, wydawało mi się, że jesteśmy w jakiś sposób połączeni, pewnie dlatego moje ciało zaczęło reagować na nieprawdziwy atak.

Mam na imię Lisa i od jakiegoś czasu śni mi się tajemniczy chłopak – mój umysł jest wyczerpany po tych snach a moje ciało chyba przestało odróżniać prawdziwe urazy od tych ze snów. Nie wiem co się ze mną dzieje i nie mogę nikomu o tym powiedzieć – już kiedyś byłam pod obserwacją psychologów i nie zamierzam znowu trafić pod ich opiekę.

A